Wisła wraca do Solca

DOBRO WSPÓLNE
Solec nad Wisłą w województwie  mazowieckim to wieś z bogatą historią, od której nie można oddzielić Wisły i jej dorzecza – Krępianki. Kiedyś był miastem, w którym handlowano solą – stąd nazwa – i ośrodkiem flisactwa. Jednak z czasem transport rzeczny przestał odgrywać jakąkolwiek rolę w życiu społeczności, a życie solczan powoli przestawało być związane z rzeką, którą zaczęli postrzegać wyłącznie jako niebezpieczny i kapryśny żywioł. Jednak dzięki zawiązanemu tu partnerstwu „Wisła wraca do Solca”, wiele się zmieniło…

GRUPA INICJATYWNA
Zaproszenie do programu Lokalne Partnerstwa PAFW dało soleckim instytucjom szansę na przypomnienie mieszkańcom tego wyjątkowego sąsiedztwa, a dla funkcjonujących w miejscowości organizacji zrzeszających miłośników rzeki stało się okazją do podzielenia się ich pasją.

Nie zawsze było tak, że ludzie chodzili do Klubu Flisaka, żeby spotkać się, porozmawiać, nawet bez zaproszenia. Przez wiele lat turystyka wodna nie rozwiała się, a mieszkańcy coraz bardziej oddalali się od rzeki i cennych dóbr z nią związanych. Stowarzyszenie Przyjaciół Solca i jego prezes Jacek Witkowski (absolwent programu Liderzy PAFW) postawiło na odnowienie wodniackich tradycji miejscowości. Jako lidera wybrano bardziej doświadczoną organizację w regionie – Stowarzyszenie Centrum Młodzieży „Arka” z leżącego 50 km dalej Radomia.

DZIAŁANIA
Jeden z nurtów projektu skierowano do młodych mieszkańców gminy. Mimo że wychowali się w sąsiedztwie rzeki, często nie mieli z nią żadnego kontaktu. Z rozmów z nimi wyłonił się obraz Wisły jako rzeki nieoswojonej i dzikiej, a nawet budzącej lęk. I wtedy znowu powódź przyszła do Solca! Nie zraziło to jednak partnerów, a wprost przeciwnie – uznali, że nie ma lepszego momentu by pokazać, że Wisła jest częścią Solca, na dobre i na złe. „Stop myśleniu o rzece jako o przeszkodzie, która odgradza nas od świata i która przybliża się tylko w czasie powodzi!” – to był cel tego dzieła.

Pomagali więc w trudnym czasie powodzi. A później, gdy Wisła wróciła do koryta, jej miejsce zajęły szeroko zakrojone, choć wąsko sprofilowanie zajęcia – aby na nowo polubić rzekę i zaakceptować jej kaprysy. Partnerstwo może pochwalić się: spotkaniami połączonymi z warsztatami dla mieszkańców dotyczącymi historii, przyrody i związków Wisły z regionem, organizacją Wielkich Regat Wiślanych, w których wzięły udział cztery wioślarskie osady złożone z doświadczonych soleckich wodniaków i uczniów czy organizacją dalekich i bliższych spływów kajakowych, podczas, których zmagano się z siłami natury i z własnymi słabościami. Uczniowie soleckiego Zespołu Szkół poznawali rzekę na jej brzegach, a kilkanaścioro z nich ukończyło trudny i wymagający kurs na patent sternika motorowodnego. Dyrektor szkoły zadeklarował powstanie klasy o profilu wodniackim, ze specjalnym programem edukacyjnym

Żeby nie zaprzepaścić tego, co udało się osiągnąć, a jednocześnie zrobić krok do przodu w stronę stałej współpracy między młodymi i starszymi wodniakami, partnerstwo utworzyło Klub Flisaka – prawdziwą wiślaną przystań, z przyjacielską atmosferą. Rezydują tam ci, którzy zżyli się z rzeką, ale w wolnych chwilach zaglądają mieszkańcy oraz przyjezdni. Klub w pełni zasłużył sobie na miano miejsca integracji mieszkańców Solca. Stąd wyszedł pomysł zorganizowania regat na Wiśle – wpisały się już na stałe do soleckiego kalendarza letnich imprez. Ściany klubu spełniają rolę izby pamięci wodniackiej kultury w Solcu. Ze zdjęć uśmiechają się barczyste postacie z wąsami – flisacy obok swych łodzi. Mieszkańcy otworzyli piwnice i przynieśli w to miejsce zabytkowe przedmioty związane z życiem na wodzie i z czasami, kiedy Solec nad Wisłą rozwijał się dzięki rzece.

REZULTATY
„Wisła wraca do Solca” to zaledwie jeden z wielu programów społecznych w Solcu. Odnawianie tradycji wiślanych podkreśla malowniczy element regionu, ale nie można zaprzeczyć trendom. Nowoczesność wymaga innych inicjatyw oddziałujących na lokalną społeczność i one dzieją się na miejscu. Jednak dobro wspólne pozostaje to samo – poczucie przynależności i wspólnoty z innymi. Działanie razem i czerpanie z tego przyjemności.